استخوان وقتی دیر جوش می خورد که روند ترمیم استخوان شکسته کند شود. ترمیم شدن شکستگی استخوان توسط عواملی تحت تاثیر قرار می گیرد و مراحل متفاوتی دارد که در نهایت به تدریج باعث بازسازی طبیعی استخوان می شود. بهبود آسیب دیدگی بستگی به نوع و محل شکستگی استخوان، سن و نحوه مراقبت های درمانی دارد. فیزیوتراپی برای جوش خوردن استخوان باید بلافاصله پس از بی تحرک شدن شکستگی شروع شود. با فیزیوتراپی فانتوم زنجان همراه باشید.
مراحل فیزیوتراپی برای جوش خوردن استخوان
مرحله اول: تثبیت و محافظت
-
- استراحت و بی‌حرکتی: در این مرحله، استخوان باید با استفاده از گچ، آتل یا تثبیت داخلی توسط پیچ و پین ها ثابت نگه داشته شود.
- مدیریت درد و التهاب: استفاده از یخ، داروهای ضد التهاب و تکنیک‌های مدیریت درد برای کاهش التهاب و ناراحتی.
دوم: آغاز حرکت و کاهش سفتی
-
- تمرینات دامنه حرکتی ملایم: به تدریج حرکت دادن مفاصل نزدیک به محل شکستگی برای جلوگیری از سفتی و افزایش دامنه حرکتی.
- حرکات فعال و غیرفعال: ابتدا حرکات غیرفعال که توسط فیزیوتراپیست انجام می‌شود و سپس حرکات فعال که بیمار به تنهایی انجام می‌دهد.
سوم: تقویت عضلات
-
- تمرینات مقاومتی: استفاده از باندهای مقاومتی یا وزنه‌های سبک برای تقویت عضلات اطراف استخوان آسیب‌دیده.
چهارم: بازگشت به فعالیت‌های روزمره
-
- تمرینات تعادلی و هماهنگی: برای بهبود تعادل و هماهنگی عضلات.
- تمرینات عملکردی: تمرینات خاص برای بازگشت به فعالیت‌های روزمره مانند راه رفتن، بالا رفتن از پله‌ها و ورزش.
نکات کلیدی برای فیزیوتراپی و جوش خوردن استخوان
- توجه به دستورات پزشک: همیشه دستورات پزشک و فیزیوتراپیست خود را دنبال کنید و از انجام هر گونه تمرین بدون مشورت با آنها خودداری کنید.
- پیشرفت تدریجی: تمرینات را به تدریج و با توجه به پیشرفت در بهبود استخوان افزایش دهید.
- مراقبت از علائم بدن: به هر گونه درد یا ناراحتی غیرعادی توجه کنید و در صورت بروز، فوراً با پزشک یا فیزیوتراپیست مشورت کنید.
- استفاده از وسایل کمکی: در صورت نیاز از عصا، واکر یا وسایل کمکی دیگر استفاده کنید تا فشار زیادی به استخوان آسیب‌دیده وارد نشود.
- تغذیه مناسب: مصرف غذاهای غنی از کلسیم، ویتامین D و پروتئین برای تقویت استخوان‌ها و تسریع در فرآیند بهبودی.
با پیروی از برنامه تمرینی و مشاوره با پزشک یا فیزیوتراپیست، در بهترین فیزیوتراپی زنجان می توانید به تدریج به فعالیت‌های روزمره بازگردید و از عوارض ناشی از شکستگی جلوگیری کنید.
تمرینات فیزیوتراپی برای تسریع جوش خوردن استخوان
تمرینات فیزیوتراپی برای تسریع جوش خوردن استخوان‌ها باید به دقت و با توجه به مرحله بهبودی و نوع شکستگی انجام شود. این تمرینات شامل مراحلی برای کاهش درد، افزایش دامنه حرکتی، تقویت عضلات و بهبود تعادل و هماهنگی می‌شوند. در ادامه به برخی از تمرینات موثر در هر مرحله اشاره می‌کنیم:
مرحله اول: کاهش درد و التهاب
در این مرحله هدف اصلی کاهش درد و التهاب و حفظ دامنه حرکتی مفاصل نزدیک به محل شکستگی است.
تمرینات تنفسی عمیق: برای بهبود اکسیژن‌رسانی به بافت‌ها و کاهش استرس.
حرکات انگشتان و مچ: اگر شکستگی در دست یا بازو باشد، حرکت دادن آرام انگشتان و مچ به جلوگیری از سفتی کمک می‌کند.
بالا بردن اندام آسیب‌دیده: دراز کشیدن و بالا بردن دست یا پا به کمک بالش برای کاهش ورم.
مرحله دوم: افزایش دامنه حرکتی
با کاهش درد و التهاب، تمرکز بر تمرینات مفاصل نزدیک به محل شکستگی باعث افزایش دامنه حرکتی می شود.
حرکات دایره‌ای مفاصل: حرکت دادن مفاصل نزدیک به محل شکستگی به صورت دایره‌ای برای حفظ دامنه حرکتی.
تمرینات کششی ملایم: کشش آرام عضلات اطراف محل شکستگی برای جلوگیری از سفتی.
تمرینات فعال و غیرفعال: حرکت دادن مفاصل توسط خود بیمار (فعال) و کمک گرفتن از فیزیوتراپیست (غیرفعال).
مرحله سوم: تقویت عضلات
در این مرحله تمرکز بر تقویت عضلات اطراف استخوان آسیب‌دیده است.
تمرینات مقاومتی با باند: استفاده از باندهای مقاومتی برای تقویت عضلات.
تمرینات وزنه سبک: بلند کردن وزنه‌های سبک برای تقویت عضلات بدون ایجاد فشار زیاد بر استخوان.
مرحله چهارم: بهبود تعادل و هماهنگی
تمرکز در این مرحله بر بازگشت به فعالیت‌های روزمره و بهبود تعادل و هماهنگی است.
تمرینات تعادلی: ایستادن روی یک پا یا استفاده از تخته تعادل برای بهبود تعادل.
عملکردی: تمرینات خاص برای بازگشت به فعالیت‌های روزمره مانند راه رفتن، بالا رفتن از پله‌ها و حرکات روزمره.
تمرینات خانگی
پیاده‌روی آرام: با توجه به توصیه پزشک، پیاده‌روی آرام به بهبود گردش خون و تقویت عضلات کمک می‌کند.
تمرینات کششی روزانه: کشش‌های ملایم عضلات مختلف بدن به جلوگیری از سفتی آنها کمک می‌کند.
تمرینات مقاومتی ساده: استفاده از باندهای مقاومتی یا وزنه‌های سبک در خانه برای تقویت عضلات.
نکات مهم
- مشاوره با پزشک و فیزیوتراپیست: قبل از شروع هر گونه تمرین با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنید.
- پیشرفت تدریجی: تمرینات را به تدریج و با توجه به پیشرفت در بهبود استخوان افزایش دهید.
- توجه به علائم بدن: به هر گونه درد یا ناراحتی غیرعادی توجه کنید و در صورت بروز، فوراً با پزشک یا فیزیوتراپیست خود اطلاع دهید.
انجام این تمرینات با رعایت توصیه‌های پزشک و فیزیوتراپیست و توجه به وضعیت بدنی می‌تواند به بهبود کامل و جلوگیری از عوارض ناشی از شکستگی کمک کند.
کاربرد تجهیزات فیزیوتراپی در درمان شکستگی و جوش خوردگی استخوان
این تجهیزات به کاهش درد، التهاب، بهبود گردش خون و تقویت عضلات کمک می‌کنند. در زیر به برخی از تجهیزات فیزیوتراپی و کاربردهای آنها در درمان شکستگی و جوش خوردگی استخوان اشاره می‌کنیم:
اولتراسوند تراپی
- کاربرد: اولتراسوند تراپی از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تحریک بافت‌های عمقی استفاده می‌کند.
- فواید: افزایش جریان خون، کاهش درد و التهاب، تسریع فرآیند بهبود بافت‌های نرم و استخوان.
لیزر تراپی
- کاربرد: استفاده از پرتو لیزر پر توان برای تحریک بافت‌ها و تسریع بهبود.
- فواید: کاهش درد و التهاب، افزایش سرعت بازسازی بافت‌ها، بهبود جریان خون موضعی.
تنس (تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست)
- کاربرد: استفاده از جریان الکتریکی ملایم برای تحریک عصب‌ها و کاهش درد.
- فواید: تسکین درد، کاهش اسپاسم عضلانی، بهبود جریان خون.
EMS (تحریک الکتریکی عضلات)
- کاربرد: استفاده از جریان الکتریکی برای تحریک انقباض عضلات.
- فواید: تقویت عضلات، جلوگیری از آتروفی عضلات در دوره عدم تحرک، بهبود دامنه حرکتی.
کامپرشن تراپی
- کاربرد: در کامپرشن تراپی استفاده از فشار هوا برای ایجاد فشار متناوب روی بافت‌ها.
- فواید: کاهش ورم، بهبود گردش خون و لنف.
مگنت تراپی
- کاربرد: استفاده از میدان‌های مغناطیسی برای تحریک بافت‌ها.
- فواید: تسریع فرآیند جوش خوردن استخوان، کاهش درد و التهاب.
تکار تراپی
- کاربرد: در تکار تراپی استفاده از جریان‌های الکتریکی با فرکانس بالا برای تحریک عمقی بافت‌ها.
- فواید: افزایش جریان خون، کاهش درد و التهاب، تسریع بهبود بافت‌های نرم و استخوان.
دستگاه‌های تعادل و پروپریوسپشن
- کاربرد: استفاده از تخته‌های تعادل و وسایل مشابه برای بهبود تعادل و هماهنگی.
- فواید: تقویت عضلات پایدار کننده، بهبود تعادل و جلوگیری از افتادن.
باندهای مقاومتی و وزنه‌های سبک
- کاربرد: استفاده از باندهای مقاومتی و وزنه‌های سبک برای تمرینات تقویتی.
- فواید: تقویت عضلات، بهبود دامنه حرکتی، افزایش استقامت عضلانی.
تجهیزات حرارتی و سرمایی
- کاربرد: استفاده از گرما و سرما برای مدیریت درد و التهاب.
- فواید: کاهش درد و التهاب (سرما)، تسکین عضلات و افزایش جریان خون (گرما).
تحریک الکتریکی عملکردی (FES)
- کاربرد: استفاده از جریان الکتریکی برای تحریک عضلات در حین انجام حرکات خاص.
- فواید: بهبود کنترل عضلات، تقویت عضلات ضعیف، تسهیل حرکات روزمره.
تأثیر تغذیه مناسب همراه با فیزیوتراپی برای جوش خوردن استخوان
تغذیه مناسب نقش حیاتی در فرآیند جوش خوردن استخوان‌ها و بهبود پس از شکستگی دارد. هنگامی که این تغذیه صحیح با برنامه‌های فیزیوتراپی همراه می‌شود، می‌تواند به تسریع بهبود و تقویت استخوان‌ها کمک کند.
کلسیم
- نقش: کلسیم اصلی‌ترین عنصر معدنی در ساختار استخوان‌ها است.
- منابع غذایی: محصولات لبنی، سبزیجات برگ‌دار سبز، بادام، و ماهی‌هایی مانند ساردین و سالمون.
ویتامین D
- نقش: ویتامین D به جذب بهتر کلسیم در بدن کمک می‌کند.
- منابع غذایی: نور خورشید، ماهی‌ها، جگر گوساله، زرده تخم‌مرغ، و محصولات غنی شده.
- تأثیر: تأمین ویتامین D کافی از طریق تغذیه و نور خورشید به بهبود جوش خوردن استخوان کمک می‌کند.
پروتئین
- نقش: پروتئین برای ترمیم و بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده ضروری است.
- منابع غذایی: گوشت، مرغ، ماهی، تخم‌مرغ، لبنیات، حبوبات، و آجیل.
- تأثیر: مصرف پروتئین کافی به تسریع فرآیند بازسازی بافت‌ها و تقویت عضلات کمک می‌کند.
ویتامین C
- نقش: ویتامین C برای تولید کلاژن، که یکی از اجزای اصلی بافت استخوانی است، ضروری است.
- منابع غذایی: مرکبات، فلفل دلمه‌ای، کیوی، توت‌فرنگی، و سبزیجات برگ‌دار.
ویتامین K
- نقش: ویتامین K در متابولیسم استخوان نقش دارد و به تثبیت کلسیم در استخوان‌ها کمک می‌کند.
- منابع غذایی: سبزیجات برگ‌دار سبز، بروکلی، و محصولات لبنی.
- تأثیر: تأمین ویتامین K کافی به بهبود تراکم استخوانی و فرآیند جوش خوردن کمک می‌کند.
منیزیم
- نقش: منیزیم در ساختار استخوان‌ها و تنظیم سطح کلسیم نقش دارد.
- منابع غذایی: آجیل، سبزیجات برگ‌دار، و حبوبات.
زینک (روی)
- نقش: زینک در تولید کلاژن و تکثیر سلولی نقش دارد.
- منابع غذایی: گوشت، ماهی، تخم‌مرغ، محصولات لبنی، و غلات کامل.
- تأثیر: تأمین زینک کافی به بهبود کیفیت استخوان و تسریع فرآیند بازسازی کمک می‌کند.
همراهی تغذیه با فیزیوتراپی
- بهبود جریان خون: تمرینات فیزیوتراپی به بهبود جریان خون کمک می‌کنند، که این مسئله می‌تواند تأمین مواد مغذی به بافت‌های آسیب‌دیده را تسهیل کند.
- کاهش درد و التهاب: تغذیه مناسب می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند، در حالی که فیزیوتراپی نیز با تمرینات مناسب به کاهش درد و بهبود وضعیت کلی بیمار کمک می‌کند.