شکستگی جونز یکی از نوعی شکستگی‌های استخوانی است که در ناحیه پایینی پا، مخصوصاً در استخوان متتالوس شناور، اتفاق می‌افتد. این شکستگی معمولاً با برخوردهای مستقیم یا فشار طولانی مدت به طرف پای پشتی رخ می‌دهد.

اندازه‌گیری شدت شکستگی جونز می‌تواند توسط پزشک از طریق انجام آزمون‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، اسکن ام‌آر‌ای، یا سی‌تی اسکن صورت گیرد. این آزمون‌ها به پزشک کمک می‌کنند تا نوع و محل شکستگی را تشخیص دهد و شدت آن را ارزیابی کند.

پس از تشخیص شکستگی جونز، پزشک ممکن است از این آزمون‌ها برای تعیین شدت شکستگی، نقشه‌ی مسیر درمانی و پیش‌بینی نتیجه استفاده کند. از جمله مواردی که پزشک ممکن است با استفاده از این تصاویر تشخیص دهد عبارتند از:

اندازه و محل دقیق شکستگی در استخوان متتالوس شناور. نوع شکستگی (مانند شکستگی خطی، ترک یا شکستگی چند قطعه‌ای). نحوه‌ی تغییرات و افتراق شکل شکستگی در مقایسه با سلول‌های استخوان سالم. میزان تأثیر شکستگی بر روی بافت‌های نرم اطراف شکستگی.

با این حال، اندازه‌گیری دقیق اینکه شکستگی جونز چیست و شدت آن چقدر است، نیازمند انجام تصویربرداری مناسب و تجزیه و تحلیل توسط پزشک متخصص است.

توانبخشی و فیزیوتراپی برای شکستگی جونز ممکن است بهبود عملکرد و قدرت پا را بهبود بخشیده و کمک کند تا فرد به طور کامل به فعالیت‌های روزمره و ورزش بازگردد. درمان فیزیوتراپی معمولاً به مراحل زیر تقسیم می‌شود:

بخش اولیه و مرحله‌ی آرامش: در این مرحله، استفاده از مهارت‌های مدیریت درد، آرامش بخشی و کاهش التهاب مهم است. فشار، خواب، یخ‌گذاری و داروهای ضد التهاب ممکن است به این هدف کمک کنند.

تقویت عضلات: پس از کاهش التهاب و درد، توانبخشی عضلات اطراف استخوان متتالوس شناور از اهمیت بالایی برخوردار است. این شامل تمرینات تقویتی محلی، انجام تمرینات تعادل و استحکام ورزشی می‌شود.

بازیابی محدودیت حرکتی: با افزایش فشارها و تنش‌های موجود بر روی مفصل و بازگشت تدریجی به حرکت‌های روزمره، این مرحله بازیابی کمک می‌کند تا محدودیت‌های حرکتی به حداقل برسد.

بازگشت به فعالیت‌های روزمره و ورزش: در این مرحله، تمرکز بر بازگشت به فعالیت‌های روزمره، شغل و ورزش قرار می‌گیرد. فیزیوتراپی در اینجا به عنوان یک بخش اصلی از فرآیند توانبخشی عمل می‌کند.

توجه به راهنمایی‌های پزشک و فیزیوتراپیست بسیار مهم است و باید از هر تلاشی برای تسریع فرآیند توانبخشی پاهای خود پرهیز کرد. همچنین، تمرینات و مراقبت‌های منظم خانگی می‌توانند در بهبود سریع‌تر و موثرتر فرآیند توانبخشی کمک کنند.

پس از شکستگی جونز و در حالتی که پزشک فیزیوتراپی نامه داده باشد، مراقبت‌های خانگی و تمریناتی می‌تواند به فرآیند توانبخشی کمک کند. این مراقبت‌ها و تمرینات عبارتند از:

اعمال یخ: برای کاهش التهاب و درد، می‌توانید یخ را روی منطقه‌ی متضرر بگذارید. این کار را به مدت ۱۵-۲۰ دقیقه هر بار و تا چندین بار در روز انجام دهید.

استراحت: اطمینان حاصل کنید که پاهایتان کافی استراحت داشته باشند و از بارهای سنگین و فعالیت‌هایی که ممکن است باعث فشار و استرس بیش از حد بر روی پا شود، پرهیز کنید.

ارتفاع پاها: سعی کنید پاهایتان را بالاتر از سطح قلب برای کاهش ورم و التهاب قرار دهید. می‌توانید این کار را با قرار دادن بالش زیر پاها در هنگام استراحت انجام دهید.

تمرینات تقویتی خانگی: برخی تمرینات ساده تقویتی می‌توانند به تقویت عضلات و بازگرداندن قدرت و استحکام به پا کمک کنند. این شامل تمریناتی مانند انجام حرکات انعطاف‌پذیری، تقویتی و تعادلی است.

توجه به تغذیه: تغذیه سالم و مناسب می‌تواند در فرآیند بهبود و توانبخشی موثر باشد. مطمئن شوید که مواد غذایی کافی می‌خورید و به مصرف مواد غذایی حاوی کلسیم و ویتامین D توجه دارید که برای سلامتی استخوان مهم هستند.

مهم است که همواره با پزشک خود در تماس باشید و دستورالعمل‌های او را دنبال کنید. هر گونه تمرین و درمان خودسرانه ممکن است به جای کمک کردن، وضعیت را بدتر کند.