علائم سندرم تونل تارسال

علائم سندرم تونل تارسال : سندروم تونل تارسال یک مشکل دردناک پا است که معمولا افرادی را که مدت زمان زیادی می‌ایستند را تحت تاثیر قرار می‌دهد و منجر به احساس سوزن سوزن، بی حسی و درد در کف پا می‌شود. این نشانه ها ممکن است از پاشنه تا انگشت بزرگ و سه انگشت کناری کشیده شود.

سندرم تونل تارسال یا tts در پزشکی شبیه به سندرم تونل کارپال (در مچ دست) است که رخ می دهد. هر دو اختلال از فشرده شدن یک عصب در یک فضای محدود به وجود می آیند.

tts در پزشکی در قسمت داخلی مچ پا قرار دارد و توسط استخوان‌های مچ پا و رباط‌هایی که در سرتاسر پا کشیده می‌شوند تشکیل می‌شود. بسیاری از رگ های خونی، اعصاب و تاندون هایی که حرکت و انعطاف پذیری پا را فراهم می کنند از تونل تارسال عبور می کنند.

این عارضه به دلیل فشرده شدن عصب تیبیال خلفی در حین حرکت از طریق تونل تارسال ایجاد می شود. فشرده شدن عصب تیبیال خلفی می تواند باعث درد، گزگز یا بی حسی در پا شود و در هر نقطه از مسیر عصب که از مچ پا به داخل پا می‌رود، علائم ایجاد می‌کند. این اختلال می تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد. در ادامه به بررسی علائم سندرم تونل تارسال می پردازیم تا انتهای مقاله با کلینیک فیزیوتراپی فانتوم همراه باشید.

چه عواملی باعث ایجاد tts در پزشکی می شوند؟

این اختلال در اثر هر چیزی ایجاد می‌شود که روی عصب تیبیال خلفی فشردگی ایجاد کند، مانند:

• فردی که کف پای صاف دارد در معرض خطر ابتلا به سندرم تونل تارسال است، زیرا کج شدن پاشنه پا به بیرون که با قوس های نامتناسب کف پا رخ می دهد می تواند باعث ایجاد فشار بر روی عصب شود.
• یک ساختار بزرگ یا غیر طبیعی مثل یک توده که فضای داخل تونل را اشغال می کند می تواند عصب را تحت فشار قرار دهد. برای مثال ورید واریسی، کیست گانگلیون، تاندون متورم یا خار استخوان آرتروز.
• یک آسیب مانند پیچ خوردگی مچ پا یا شکستگی، ممکن است باعث التهاب و تورم در داخل یا نزدیک تونل شود و در نتیجه به عصب فشار وارد کند.
• بیماری های سیستمیک، مانند دیابت یا آرتریت یا حتی بیماری تیروئید، می توانند باعث تورم شوند و در نتیجه عصب را تحت فشار قرار دهند.

علائم سندرم تونل تارسال چیست؟

بیماران مبتلا به سندرم تونل تارسال یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه می کنند:

• گزگز، سوزش یا احساسی شبیه به شوک الکتریکی
• بی حسی
• درد تیر کشنده
• ضعف عضلات پا

علائم معمولا در قسمت داخلی مچ پا و یا در پایین پا احساس می شود. در برخی افراد، یک علامت ممکن است تنها در یک نقطه بروز کند. در برخی دیگر، ممکن است تا پاشنه، قوس، انگشتان پا و حتی ساق پا گسترش یابد. گاهی اوقات علائم سندرم به طور ناگهانی ظاهر می شود. این علائم اغلب با استفاده بیش از حد از پا ایجاد یا تشدید می شوند، مانند ایستادن طولانی مدت، راه رفتن، ورزش یا شروع یک برنامه ورزشی جدید.

در صورت بروز هر یک از علائم سندرم تونل تارسال، باید به دنبال درمان اولیه باشید. اگر درمان نشود، این بیماری پیشرفت می کند و ممکن است منجر به آسیب دائمی عصبی شود. علاوه بر این، از آنجایی که علائم سندرم تونل تارسال را می توان با سایر شرایط اشتباه گرفت، ارزیابی مناسب برای تشخیص صحیح و شروع درمان مناسب ضروری است.

تشخیص سندرم تونل تارسال چگونه است؟

پزشک، پا و مچ پا را معاینه می کند تا به تشخیص برسد و تشخیص دهد که آیا بیمار حس از دست داده است یا خیر. در طول این معاینه، پزشک پا را در پوزیشن مناسب قرار می دهد و روی عصب ضربه می زند تا ببیند آیا علائم می توانند دوباره تولید شوند یا خیر. او همچنین روی ناحیه مورد نظر فشار می‌آورد تا وجود یا عدم وجود توده کوچک را تشخیص بدهد.

در صورت مشکوک شدن به توده یا اینکه اگر درمان اولیه علائم را کاهش نداد، ممکن است تصویربرداری پیشرفته تجویز شود. این تصویربرداری ها برای ارزیابی مشکلات عصبی – الکترومیوگرافی و سرعت هدایت عصبی (EMG/NCV) مورد استفاده قرار می‌گیرند و در صورتی که وضعیت بهبودی با درمان غیرجراحی دیده نشود، ممکن است تجویز شود.

مهم است که پزشک شدت بیماری را تعیین کند تا در صورت لزوم، مناسب ترین برنامه درمانی از جمله جراحی را توصیه کند.

بنابراین به طور خلاصه، اعمال تشخیصی برای سندرم تونل تارسال می توانند شامل موارد زیر باشند:

• معاینه بالینی جامع
• شرح حال کامل پزشکی
• آزمایش الکتریکی (EMG یا مطالعه هدایت عصبی)
• تصویربرداری (اشعه ایکس، سی تی اسکن، ام آر آی)

درمان غیرجراحی سندرم تونل تارسال یا tts در پزشکی :

درمان غیر جراحی برای این اختلال، شامل داروهای ضد التهابی یا تزریق استروئید به تونل تارسال برای کاهش فشار و تورم است. بریس‌ها، آتل‌ها یا سایر دستگاه‌های ارتوتیک ممکن است به کاهش فشار روی پا و محدود کردن حرکتی که می‌تواند باعث فشردگی روی عصب شود کمک کند.

درمان های مورداستفاده در این عارضه

استراحت: از آسیب بیشتر جلوگیری می کند و باعث بهبودی می شود.

یخ: یک کیسه یخ را روی ناحیه آسیب دیده با یک حوله نازک بین یخ و پوست قرار دهید. 20 دقیقه از یخ استفاده کنید و سپس حداقل 40 دقیقه صبر کنید تا دوباره یخ ببندید.

داروهای خوراکی: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، به کاهش درد و التهاب کمک می کنند.

بی حرکتی: محدود کردن حرکت پا با استفاده از گچ گاهی برای بهبود عصب و بافت های اطراف آن ضروری است.

فیزیوتراپی: ممکن است برای کاهش علائم، اولتراسوند درمانی، ورزش ها و سایر روش های فیزیوتراپی تجویز شود. یک فیزیوتراپیست، تمرینات و حرکات کششی را برای بهبود قدرت و دامنه حرکتی شما تجویز می کند.

فیزیوتراپی فانتوم زنجان، بهترین فیزیوتراپی زنجان، آماده ارائه به روز ترین خدمات فیزیوتراپی به شما عزیزان می باشد.

در فیزیوتراپی با استفاده از الکتروتراپی، لیزر پرتوان در کنار تمرین درمانی و منوال تراپی اقدامات درمانی برای این ضایعه انجام می شود.

تزریق: تزریق یک بی حس کننده موضعی باعث تسکین درد می شود و کورتیکواستروئید تزریقی ممکن است در درمان التهاب مفید باشد.

دستگاه های ارتز: استفاده از کفش سفارشی ممکن است برای کمک به حفظ قوس و محدود کردن حرکت بیش از حدی که می‌تواند باعث فشردگی عصب شود، تجویز شود.

کفش: ممکن است کفش های حمایتی توصیه شود.

استفاده از بریس: برای بیماران مبتلا به صافی کف پا یا کسانی که علائم شدید و آسیب عصبی دارند، ممکن است بریس برای کاهش فشار روی پا تعبیه شود.

چه زمانی نیاز به جراحی وجود دارد؟

گاهی اوقات جراحی بهترین گزینه برای درمان سندرم تونل تارسال است. جراح پا و مچ پا تشخیص می دهد که آیا جراحی لازم است یا خیر و روش یا روش های مناسب را بر اساس علت بیماری انتخاب می کند.

بسته به شدت بیماری، پزشک ممکن است در نهایت یکی از چندین روش جراحی را برای رفع مشکل توصیه کند، از جمله جراحی به نام آزادسازی تونل تارسال که در این روش، جراح سوراخی را در پشت مچ پا ایجاد می کند که تا قوس پا امتداد می یابد. جراح با دقت رباط را تقسیم می کند تا به عصب تیبیا فشار نیاورد.

جراحی هایی وجود دارند که می توانند عصب تیبیال شما را آزاد کنند یا تونل تارسال شما را باز کنند. اگر توده ای به عصب شما فشار بیاورد، جراح شما آن را خارج می کند.

چگونه از TTS یا سندرم تونل تارسال جلوگیری کنیم؟

هیچ راه تضمینی برای جلوگیری از سندرم تونل تارسال وجود ندارد اما با رعایت و انجام یک سری موارد می توانید ریسک ابتلا به این عارضه را کاهش دهید؛ از جمله:

• برای جلوگیری از صدمات ناشی از استفاده بیش از حد، بین تمرینات استراحت کنید.
• به طور منظم پاها و مچ پاها را کشش دهید.
• قبل از ورزش، بدن خود را گرم کنید.
• کفش مناسب و حمایت کننده بپوشید.

سندرم تونل تارسال چه عوارضی ممکن است داشته باشد؟

بدون درمان، TTS می تواند منجر به آسیب عصبی شود. اگر دچار آسیب عصبی شوید، می تواند دائمی و غیر قابل برگشت باشد و ممکن است در راه رفتن، ورزش یا انجام فعالیت های روزانه خود مشکل پیدا کنید.

خوشبختانه، درمان می تواند به شما در مدیریت علائم TTS کمک کند. برای بهترین نتایج، مهم است که به محض شروع علائم، درمان را انجام دهید.