فیزیوتراپی ای ال اس

فیزیوتراپی ای ال اس (تحولی در روش‌های درمانی)

فیزیوتراپی ای ال اس : تمرینات توانبخشی ای ال اس نقش بسیار مهمی در پروسه بیماری دارند. تمرینات توانبخشی با جلوگیری از کاهش دامنه حرکتی،  کند کردن تحلیل عضلات، جلوگیری از کوتاهی ها و بدشکلی اندام ها و حفظ قدرت عضلات تا حد ممکن از سیر صعودی بیماری جلوگیری می کند. تمرینات توانبخشی بر روی سلامت عمومی فرد تاثیرات بسیار مهمی دارد. علاوه بر آن بر روی ذهن و روان فرد نیز اثرات بسیار مثبت و مفیدی می گذارد و موجب افزایش حس بهزیستی و رضایتمندی فرد در زندگی می شود. درمان پزشکی موجود، گفتار درمانی، فیزیوتراپی، کار درمانی، تغذیه مناسب در کنار تمرینات توانبخشی ای ال اس نقش بسیار مهمی در طولانی تر کردن عمر فرد و کاهش سرعت پیشروی بیماری دارد. در ادامه به بررسی فیزیوتراپی ای ال اس می پردازیم تا انتهای مقاله با کلینیک فیزیوتراپی فانتوم همراه باشید.

 ‏ای ال اس چیست؟ علائم و نشانه‌های ای ال اس چیست؟

ای ال اس یک بیماری مربوط به سیستم عصبی می باشد که پیشرونده است و منجر به ایجاد شرایط و نشانه‌هایی در فرد می شود. این نشانه ها در فیزیوتراپی در ‏ای ال اس در نظر گرفته میشود که معمولاً در دست شروع می شود و بعد پاها و سایر اندام ها درگیر می‌شوند. در در نهایت فرد در بلع، جویدن، گفتار و تنفس نیز دچار مشکل خواهد شد.

فیزیوتراپی ای ال اس

مداخلات فیزیوتراپی در مراحل مختلف ای ال اس ALS :

با  پیشرفت بیماری ممکن است فرد نیاز به وسیله های کمکی جهت گام برداشتن داشته باشد. حتی ممکن است فرد به ویلچر نیز نیاز داشته باشد. تجویز ویلچر مناسب یا وسیله کمکی راه رفتن مناسب برای شخص از جمله کارهای فیزیوتراپیستها میباشد. در فیزیوتراپی در ‏ای ال اس تجویز بالش مناسب، سطح حمایتی مناسب برای کمر و سر و وسایر مناسب سازی ها ضروری می باشد تا از عوارضی مانند زخم بستر و کوتاهی عضلات و مفاصل جلوگیری شود.

در نهایت فیزیوتراپی سعی میکند تا از سیر صعودی بیماری و بدتر شدن آن تا حد ممکن جلوگیری کند. فیزیوتراپی به فرد در هر شرایطی که باشد کمک می‌کند تا در زندگی خود استقلال عملکردی ممکن را داشته باشد.

علت بیماری ای ال اس

بیماری ای ال اس یا مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری اتوایمیونی است که تاثیر بر عملکرد سیستم عصبی دارد. این بیماری باعث تخریب ماده سفید مغز و ایجاد التهاب در اطراف آن می‌شود که به تخلیه الیاف عصبی و تخریب بافت‌های عصبی منجر می‌شود. علت دقیق این بیماری هنوز مشخص نیست، اما به عنوان یک بیماری اتوایمیونی، سیستم ایمنی بدن خود را به عنوان یک تهدید شناسایی می‌کند و به طور ناقص به بافت‌های سالم بدن حمله می‌کند.

عوامل مختلفی می‌توانند در ایجاد بیماری ای ال اس نقش داشته باشند، از جمله ژنتیک، عوامل محیطی، عفونت‌ها و فعالیت غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن. افرادی که جین‌های خاصی ارث می‌برند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. همچنین، عوامل محیطی مانند مواد شیمیایی و عفونت‌های ویروسی نیز می‌توانند به تعداد افراد مبتلا به این بیماری افزوده شوند. به طور کلی، ترکیب ژنتیک و عوامل محیطی می‌توانند منجر به ایجاد بیماری ای ال اس شوند. از آنجا که علت دقیق این بیماری هنوز مشخص نیست، تحقیقات بیشتری برای شناخت بهتر این بیماری و پیدا کردن روش‌های جدید درمانی انجام می‌شود.

برای تشخیص ای.ال.اس ممکن است آزمایش های زیر انجام گیرند:

1. معاینات گسترده جسمی و نورولوژیک
2. تست الکترودیاگنوستیک:الکترومیوگرافی (نوار عصب و عضله) که میزان تخریب نورونهای محیطی را نشان می دهد و مطالعه هدایت عصبی (N.C.S)
3. آزمایش خون و ادرار، برای اندازه گیری پروتئین، تیروئید و پارا تیروئید، ادرار 24 ساعته برای فلزات سنگین
4. پونکسیون کمری (گرفتن مایع مغزی نخاعی)
5. رادیولوژی با اشعه ایکس و ام.ار.آی، میلوگرافی
6. بیوپسی ماهیچه و یا عصب

فیزیوتراپی ای ال اس

فیزیوتراپی ای ال اس می‌تواند به مبتلایان بیماری ALS کمک کند تا درد را کنترل کنند و نسبت به مشکلات حرکتی واکنش بهتری داشته باشند.

فیزیوتراپیست می‌تواند در این زمینه‌ها کمک و اطلاعاتی ارائه کند: تمرین‌های کم‌فشار برای افزایش تناسب قلبی-عروقی. کمک‌های حرکتی، همچون واکر و صندلی چرخ‌دار. کمک به بیمار برای استفاده از ابزارهایی برای آسان‌تر کردن زندگی، همچون رمپ (سطح شیب‌دار برای حرکت آسان‌تر ویلچر)

 کدام نوع از تمرینات در بیماری ای ال اس مفید است؟

بیماری ال اس یک بیماری التهابی است که موجب تورم و درد در مفاصل می‌شود. این بیماری می‌تواند تحت نظر پزشک و فیزیوتراپیست درمان شود. تمرینات مهمی وجود دارند که می‌توانند بهبود درد و انعطاف پذیری مفاصل را بهبود بخشیدند. اما برای بیماران ال اس باید توجه داشت که تمریناتی را انجام دهند که موجب بروز تورم و درد بیشتر نشوند. تمرینات کششی و استقامتی برای بیماران ال اس خیلی مفید هستند. این تمرینات می‌توانند موجب بهبود قدرت عضلات و افزایش انعطاف پذیری مفاصل شوند.

تمرینات کششی مانند یوگا و پیلاتس می‌توانند به بیماران ال اس کمک کنند. این تمرینات به تقویت عضلات مهمی کمک می‌کنند که می‌توانند موجب حمایت بهتر از مفاصل شوند. همچنین تمرینات استقامتی مانند پیاده روی و دوچرخه‌سواری می‌توانند به بیماران ال اس کمک کنند. این تمرینات باعث افزایش قدرت و استقامت قلبی عضلانی می‌شوند و می‌توانند بهبود عملکرد قلبی و عروقی را تسریع کنند. در نهایت، تمرینات اصلاحی مانند تمرینات تعادل و کنترل حرکت نیز می‌توانند بهبود تعادل و کنترل حرکت بیماران ال اس را تقویت کنند. به طور کلی، تمرینات کششی، استقامتی و اصلاحی می‌توانند بهبودی در علایم بیماری ال اس ایجاد کنند و کیفیت زندگی بیماران را افزایش دهند.

عوارض بیماری ای ال اس

بیماری ال اس یک بیماری خواب‌آلودگی است که توسط انگل تک‌سلولی به نام توکسوپلاسما گوندیی ایجاد می‌شود. این انگل از طریق مصرف آب یا خوراکی که با مدفوع حیوانات آلوده به آن تلف شده است، به انسان منتقل می‌شود. علائم این بیماری در افراد سالم ممکن است خفیف و بی‌نشان باشد، اما در افراد با سیستم ایمنی ضعیف مانند بیماران با ایدز یا زنان باردار، ممکن است عوارض جدی ایجاد شود.

برخی از عوارض بیماری ال اس شامل تب، خستگی، درد عضلانی، سردرد، گلودرد و تورم لنفاوی می‌باشد. اگر بیماری تشخیص داده نشود و درمان مناسب انجام نشود، ممکن است فرد مبتلا به عوارض جدی‌تری مثل مشکلات نورولوژیک یا عوارض قلبی دچار شود. برای تشخیص بیماری ال اس، نمونه خون یا نمونه بافت از بیمار برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال می‌شود و با تست‌های مختلف می‌توان بیماری را تشخیص داد.

درمان بیماری ال اس معمولاً با داروهای ضدپارازیت انجام می‌شود. این داروها می‌توانند به خوبی انگل را از بین ببرند و عوارض بیماری را کنترل کنند. همچنین، افراد باید از مصرف آب و خوراکی آلوده به انگل جلوگیری کرده و به بهداشت شخصی خود توجه کنند تا از ابتلا به این بیماری جلوگیری کنند. اگر تشخیص و درمان به موقع انجام شود، احتمال بهبودی و کاهش عوارض بیماری ال اس بسیار بالا خواهد بود.

فیزیوتراپی ای ال اس

زندگی با ای ال اس ALS

به جهت سازگاری بیشتر با شرایط ایجاد شده، بهتر است بیماران و اطرافیانشان به نکات زیر توجه داشته باشند:

  • برقراری ارتباط اجتماعی بسیار مهم می‌باشد. با دوستان خود در ارتباط باشید و هر کدام از فعالیت‌های قبلی که می‌توانید انجام دهید را ادامه دهید. عضو گروه‌هایی که اعضای آن شرایط مشابه شما را دارند شوید تا از تجربیات آنها استفاده کنید.
  • علامتی روی خودرو به عنوان خودروی فرد معلول نصب کنید.
  • در منزل نیز تغییرات فیزیکی لازم را اعمال کنید. مثل رمپ ویلچر در ورودی منزل یا نصب میله‌های نگه دارنده در حمام

چه کسانی به ALS مبتلا می شوند؟

بیماری ALS یا همان الزایمر موتور، یک بیماری عصبی پیشرونده است که عضلات را تضعیف می کند و به تدریج به ناتوانی در حرکت و حتی تنفس منجر می شود. این بیماری اغلب در افراد بالای 40 سال و بیشتر در افراد بالای 60 سال ایجاد می شود، اما ممکن است در سنین جوانتر نیز ظاهر شود. مردان بیشتر از زنان به این بیماری ابتلا می کنند و احتمال ابتلا به ALS در افراد خانواده هایی که اعضای دیگر آنها نیز از ALS رنج می برند، بیشتر است.

از دیگر عوامل خطر ابتلا به ALS می توان به سابقه خانوادگی، موارد مشخصی از ژنتیک، عوامل محیطی مانند عوامل شیمیایی و فیزیکی، عوامل عفونی و حتی نقص در سیستم ایمنی اشاره کرد. علائم ابتلا به ALS شامل ضعف عضلات، کاهش قدرت و توانایی حرکت، تشنج عضلات، مشکلات در صحبت کردن و فهمیدن، مشکلات نفسی، افزایش تنفس و کاهش وزن ناشی از مشکلات خوردن می شود. افرادی که از این علائم رنج می برند، باید سریعا به پزشک مراجعه کرده و تشخیص دقیق بیماری را دریافت کنند تا بتوانند برنامه درمانی مناسب و موثری را شروع کنند و از پیشروی بیماری جلوگیری کنند.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا
Scroll to Top