علائم آرنج تنیس بازان : تنیس البو یا آرنج تنیس بازان یکی از شایع ترین مشکلات در آرنج میباشد که تا 3 درصد از جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد. سن شایع بروز آن 50 – 40 سالگی است.
درد این ضایعه در اصل در محلی رخ میدهد که تاندون های عضله های ساعد به برآمدگی استخوانی روی خارج آرنج متصل می شود. درد گاهی در مچ و ساعد نیز منتشر میشود.
تنیس البو بر اثر التهاب تاندون بوجود می آید. (تاندون عضلاتی که در قسمت خارجی ساعد قرار داشته و موجب حرکت مچ و انگشتان دست می شوند و در بالای ساعد به سطح خارجی آرنج میچسبند)
بنابراین علت این بیماری انقباض مکرر عضلات ناحیه ساعد دست می باشد که برای راست و مستقیم کردن و بالا بردن دست و مچ دستتان از این عضلات استفاده می کنید .
حرکات تکراری و فشار و خستگی ایجاد شده در بافت ها ممکن است منجر به التهاب یا یک سری پارگی های کوچک در تاندون هایی شود که عضلات ساعد دست را به برجستگی های استخوانی سمت خارجی آرنج (اپی کوندیل خارجی آرنج) متصل می کنند.در ادامه به بررسی علائم آرنج تنیس بازان می پردازیم تا انتهای مقاله با کلینیک فیزیوتراپی فانتوم همراه باشید.
علائم آرنج تنیس بازان
- درد و حساسیت بخش خارجی آرنج و گاهی همراه با درد ساعد و پشت دست
- درد بخش خارجی ساعد، دقیقاً زیر آرنج: درد گاهی از ساعد عبور میکند و رو به سمت پایین و مچ و حتی انگشت میانی و انگشت چهارم دست منتشر می شود.
- درد در زمان بلند کردن یا خم کردن بازو
- درد هنگام نوشتن یا در دست گرفتن اشیاء کوچک: برای مثال در زمان نگه داشتن خودکار
- درد هنگام چرخاندن ساعد: برای مثال در زمان چرخاندن دستگیره در یا باز کردن در شیشه مربا
- بروز درد و گرفتگی هنگام دراز کردن کامل بازو
علــت آرنج تنیس بازان
این عارضه معمولا به دلیل استفاده بیش از حد از ساعد با انجام یک فعالیت تکراری یا شدید ایجاد می شود. همچنین گاهی ممکن است در اثر ضربه به وجود بیاید. فعالیت هایی که انجام آن ها با تکرار زیاد و یا با شدت بالا می توانند باعث این عارضه شوند عبارتند از:
- ورزش های با راکت مثل تنیس، بدمینتون و اسکواش یا ورزش هایی که شامل پرتاب هستند (مثل پرتاب نیزه یا دیسک)
- استفاده مکرر از ابزارهای دستی (مثل قیچی باغبانی، پیچ گوشتی یا قیچی)
- فعالیت هایی که شامل حرکات ظریف و مکرر دست و مچ (مثل تایپ کردن یا خیاطی) است.
- فعالیت هایی که شامل خم کردن مکرر آرنج (مثل نواختن ویولن) است.
روش های درمـــان
استراحت:
مهمترین کاری که باید انجام دهید این است که به بازوی آسیب دیده خود استراحت دهید و فعالیتی را که باعث ایجاد مشکل شده است متوقف کنید.
یخ:
درمان های ساده ای نیز برای کمک به کاهش درد در این افراد وجود دارد مثل نگه داشتن کمپرس سرد (مانند یک کیسه یخ که در یک حوله پیچیده شده است) برای چند بار در روز و هر بار چند دقیقه روی آرنج.
اصلاح و تعدیل فعالیت ها:
اگر دچار این عارضه هستید، باید از انجام فعالیتهایی که عضلات و تاندونهای آسیب دیده را تحت فشار قرار می دهند خودداری کنید. البته ممکن است بتوانید روش انجام این نوع حرکات را تغییر دهید تا فشاری به ناحیه درگیر شما وارد نشود.
مسکن ها و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID):
مصرف مسکن هایی مثل پاراستامول و ایبوپروفن و همچنین برخی از کرم ها و ژل های موضعی می تواند به کاهش درد و التهاب ناشی از تنیس البو کمک کند. بعضی از داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب را میتوان بدون نسخه پزشک از داروخانه تهیه کرد، اما فروش بقیه این نوع داروها تنها با نسخه پزشک مجاز است. دکتر داروساز یا پزشک داروی مناسب را تجویز یا پیشنهاد میکند.
فیزیوتراپی:
در فیزیوتراپی گاهی روشهای درمان با دست یا منوال تراپی (مانند ماساژ یا تکنیک های دیگر) را به منظور کاهش درد و گرفتگی و افزایش جریان خون در ناحیه به کار میگیرند. علاوه بر آن، تمرینها و حرکتهای اصلاحی مفید را برای متحرک نگه داشتن دست و تقویت عضله های ساعد به بیمار آموزش میدهد. همچنین در فیزیوتراپی این ضایعه، از ماساژ یخ و یا اولتراسوند و یا تحریک عضلات و امواج کوتاه استفاده می شود.
فیزیوتراپیست پس از بررسی علامت ها می تواند برنامه‌ی مناسبی برای درمان بیمار انتخاب کند. خدماتی مانند الکتروتراپی و اولتراسوند، تکار، لیزر، طب سوزنی ،ماساژتراپی ،کامپرشن تراپی و منوال تراپی در تخصصی ترین فیزیوتراپی زنجان می‌تواند به کاهش درد و التهاب ناحیه کمک نموده، همچنین باعث افزایش سرعت ترمیم قسمت آسیب دیده شوند.
ارتز و بریس:
در موارد مزمن، استفاده کوتاه مدت از ارتزهای مخصوص مثل مچ بند طبی، بریس، باندهای مخصوص، محافظ یا آتل، نیز موثر است. این بریس باعث میشود که فشار به محل درد و آسیب دیده منتقل نشود.
تزریق استروئید:
تزریق کورتیکواستروئید برای درمان مشکلات عضلانی اسکلتی بسیار دردناک همچون تنیس البو مؤثر است. این دسته از داروها حاوی گونههای مصنوعی هورمون کورتیزول است و تزریق آن به طور موقت درد آرنج تنیس بازان را کاهش میدهد، اما متأسفانه اثر درازمدت آن ناچیز است. دارو مستقیماً داخل ناحیه دردناک در اطراف آرنج تزریق میشود. گاهی پیش از تزریق، ناحیه مورد نظر جهت کاهش درد به طور موضعی بی حس میشود.
شاک ویو تراپی:
این روش، درمانی غیرتهاجمی در درمان علائم آرنج تنیس بازان است که در آن امواج با انرژی بالا از پوست عبور میکند تا درد کاهش و حرکت ناحیه آسیب دیده افزایش یابد. تعداد جلسه های درمان به شدت درد بستگی دارد. گاهی از بی حسی موضعی برای کاهش درد و ناراحتی در طول درمان استفاده میشود.
لازم به ذکر است که این روش درمانی، روشی ایمن محسوب می شود.
جراحی: چنانچه آرنج تنیس بازان موجب درد شدید و دائمی بیمار شود، جراحی به عنوان آخرین روش درمان تنیس البو یا آرنج تنیس بازان در نظر گرفته می شود. بخش آسیب دیده تاندون جهت تسکین دادن علائم دردناک برداشته می شود.
فعالیت های ایجاد کننده آرنج تنیس بازان
تنیس یک ورزش فوق العاده فعال و پرانرژی است که نیازمند یک آرنج قوی و انعطاف‌پذیر است. برای ایجاد آرنجی قوی، بازیکنان تنیس باید به فعالیت‌های ورزشی خاصی مشغول شوند. یکی از فعالیت‌های اصلی برای تقویت آرنج تنیس بازان تمرینات ورزشی انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات است. این تمرینات شامل کشش‌های مختلف، حرکات گردشی و تمرینات تعادل و استحکام است که به تنهایی و یا با استفاده از وزنه‌ها و مقاومت‌های مختلف انجام می‌شوند. این تمرینات باعث تقویت عضلات آرنج و افزایش انعطاف پذیری آن می‌شوند و بازیکنان را برای حرکات سریع و قدرتمندتر آماده می‌کنند.
علاوه بر تمرینات ورزشی، تکنیک‌های صحیح بازی نیز می‌تواند به تقویت آرنج کمک کند. استفاده از فنون صحیح برای زدن توپ و حفاظت از آرنج در هنگام زدن حرکات سریع و قدرتمند، می‌تواند از آسیب به آرنج جلوگیری کرده و به تقویت آن کمک کند. همچنین، استفاده از وسایل حمایتی مانند بندهای آرنج و استفاده از روشهای مراقبت از آرنج می‌تواند به حفظ سلامت و تقویت آرنج کمک کند. در نهایت، استراحت مناسب بعد از تمرینات ورزشی و استفاده از روشهای مراقبت از آرنج می‌تواند به بهبود و نگهداری سلامت آرنج کمک کند.
راه های پیشگیری از آرنج تنیس بازان
اگر هرکدام از فعالیتهایی که ریسک ابتلا به تنیس البو را افزایش میدهد را انجام می‌دهید، نمی‌توان از بروز آن پیشگیری کرد یا بهتر است بگوییم که جلوگیری از ابتلا به این بیماری کار آسانی نخواهد بود؛ البته این به معنای آن نیست که هیچ راه حلی برای جلوگیری از این بیماری وجود ندارد!
به هرحال کافی است که موارد زیر را رعایت کنید تا خطر ابتلا به آرنج تنیس بازان کاهش یابد:
- هرفعالیتی که در بخش‌های قبل گفته شد را یا متوقف کنید یا از تعداد آن‌ها در طول روز کم کنید.
- از کارهایی که باعث می‌شوند فشار زیادی به عضلات اطراف آرنجتان شود، خودداری کنید.
- آرنج، مچ دست و ساعد خود را تحت فشار و حرکات پی در پی قرار ندهید.
- اگر فعالیتی باعث میشود که حرکات چرخشی مچ دستتان زیاد شود، آن را متوقف کنید یا به دفعات کمتر آن فعالیت را انجام دهید.
- به تقویت عضلات ساعد و مچ دستتان بپردازید. این کار به راحتی با انجام حرکات ورزشی مانند دمبل زدن یا وزنه زدن، قابل اجراست.
- قبل از انجام هر حرکتی که منجر به فعالیت زیاد ساعد، مچ دست و بازوهایتان میشود، آن‌ها را گرم کنید.
- از وسایل پزشکی مانند آرنج بند تنیس البو استفاده کنید؛ این در صورتی مفید است که مجبور به انجام فعالیتهایی هستید که به ساعد و مچ دستتان فشار زیادی وارد میشود.