الکتروتراپی فقط یک نوع دستگاه نیست، بلکه گروهی از روش‌هاست که هر کدام کاربردهای خاص خود را دارد. اگر آنها را بشناسید، با خیال راحت‌تری این روش درمانی را انتخاب می‌کنید.

الکترو تراپی تنس (TENS)

الکترو تراپی تنس (Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation) رایج‌ترین نوع تحریک الکتریکی اعصاب سطحی برای کنترل درد است.

ویژگی‌ها:

• استفاده از جریان‌های فرکانس بالا یا پایین با شدت کم
• قرارگیری پَدها روی پوست در نواحی دردناک یا در مسیر اعصاب مربوطه
• ایجاد حس گزگز، لرزش یا سوزن‌سوزنِ ملایم بدون انقباض شدید عضلانی

کاربرد اصلی TENS:

• کنترل دردهای حاد و مزمن (عضلانی – اسکلتی)
• کنترل برخی از دردهای عصبی (طبق تشخیص متخصص)

جریان‌های تداخلی (IFC / Interferential)

در این روش، دو جریان با فرکانس نسبتاً بالا در بدن تداخل پیدا می‌کند و یک جریان با فرکانس مؤثر در عمق بافت ایجاد می‌شود.

کاربردها:

• کاهش درد در نواحی عمیق‌تر
• کاهش اسپاسم عضلانی
• بهبود جریان خون موضعی

حس بیمار معمولاً شبیه TENS است، اما اثر در لایه‌های عمیق‌تری از بافت احساس می‌شود.

تحریک الکتریکی عصبی و عضلانی (NMES, Russian)

در این روش‌ها، هدف اصلی ایجاد انقباض قابل‌مشاهده در عضله است.

کاربردها:

• تقویت عضلات ضعیف بعد از جراحی،گچ‌گیری یا بی‌حرکتی
• کمک به بازآموزی الگوی صحیح انقباض عضله
• پیشگیری از آتروفی عضلانی (تحلیل رفتن عضله)

بیمار در این نوع درمان، انقباض و شل شدن متناوب عضله را با شدت‌های قابل تنظیم احساس می‌کند.

جریان‌های گالوانیک و دایادینامیک

این جریان‌ها بیشتر در موارد خاص و توسط فیزیوتراپیست‌های با تجربه و اغلب با اهداف زیر به کار گرفته می‌شود:

• کاهش دردهای موضعی
• کمک به ترمیم برخی زخم‌ها (با پروتکل‌های ویژه)
• اثرات ضدالتهابی خفیف