علائم آرنج گلف بازان : آرنج گلف بازان (golfer’s elbow) وضعیتی است که باعث ایجاد درد در جایی می شود که تاندون های عضلات ساعد به برجستگی استخوانی سمت داخل آرنج متصل می شود؛ همچنین درد ممکن است به ساعد و مچ دست نیز سرایت کند.
این عارضه 1٪ از جمعیت عمومی را تحت تأثیر قرار می دهد و در گروه سنی 40 تا 60 سال شایع می باشد. همچنین لازم به ذکر است که شیوع این بیماری در زنان و مردان به یک میزان و یکسان است.
این عارضه به گلف بازان محدود نمی شود؛ تنیس بازان و سایر بازیکنانی که مکرراً از مچ دست خود استفاده می کنند یا انگشتان خود را فشار می دهند نیز می توانند به آرنج گلف بازان مبتلا شوند.
آرنج گلف بازان که به عنوان اپی کندیلیت داخلی نیز شناخته می شود، در اثر آسیب به عضلات و تاندون هایی که مچ دست و انگشتان شما را کنترل می کنند، ایجاد می شود. این آسیب معمولاً به فشار زیاد یا مکرر مربوط می شود (به خصوص حرکات شدید مچ دست و انگشتان).
درد نباید شما را از زمین مسابقه یا از فعالیت های مورد علاقه خود دور کند. استراحت و درمان مناسب می تواند شما را به همه چیز بازگرداند.در ادامه به بررسی علائم آرنج گلف بازان می پردازیم تا انتهای وقاله با فیوتراپی فانتوم بهترین فیزیوتراپی در زنجان همراه باشید.
علائم آرنج گلف بازان
از علائم آرنج گلف بازان به موارد زیر می توان اشاره کرد:
- سفتی و خشکی: ممکن است آرنج سفت شده و مشت کردن دست باعث درد شود.
- ضعف و سستی دست و مچ
- بی حسی یا گزگز: ممکن است در یک یا چند انگشت (معمولا انگشت حلقه و انگشت کوچک) منتشر شود.
علــت
علاوه بر بازی گلف، بسیاری از فعالیت ها و مشاغل می توانند منجر به آرنج گلف بازان شوند، از جمله:
- ورزش های راکتی: تکنیک نادرست در ضربههای تنیس میتواند باعث آسیب به تاندون شود. همچنین استفاده از راکت خیلی کوچک یا سنگین نیز میتوانند منجر به ایجاد این شرایط شود.
- ورزش های پرتابی: تکنیک نادرست در ورزشهای پرتابی یکی دیگر از عوامل ایجاد بازوی گلف بازان است. فوتبال، تیراندازی با کمان و پرتاب نیزه نیز میتوانند باعث ایجاد این ضایعه شوند.
- تمرین با وزنه: بلند کردن وزنه ها با تکنیک های نامناسب، می تواند عضلات و تاندون های آرنج را بیش از حد تحت فشار قرار دهد.
- شغل های با حرکات فشاری و مکرر: برخی از شغلها مانند ساخت و ساز، لولهکشی و نجاری که باعث ایجاد فشار بر روی آرنج میشوند می توانند باعث ایجاد و یا تشدید این عارضه شوند.
عوامل خطرزای ابتلا به آرنج گلف بازان
- سن بالای 40 سال
- انجام فعالیت های تکراری حداقل 2 ساعت در روز
- چاقی
- سیگار کشیدن
درمـــان
درمان با اجتناب از فعالیتی که باعث درد می شود شروع می شود. برای کمک به تسکین درد، از یخ استفاده کنید.
داروها:
استفاده از مسکن هایی مثل ایبوپروفن، ناپروکسن سدیم یا استامینوفن می تواند باعث کاهش درد شود. تزریق کورتیکواستروئید معمولاً انجام نمی شود زیرا اثربخشی طولانی مدت آنها نشان داده نشده است.
استراحت: بازی گلف یا سایر فعالیت های تکراری خود را تا زمانی که درد از بین برود متوقف کنید. اگر خیلی زود به فعالیت بازگردید، می توانید وضعیت خود را بدتر کنید.
یخ:
کیسه های یخ را 3 تا 4 بار در روز و هربار به مدت 15 تا 20 دقیقه روی ناحیه درگیر در آرنج قرار دهید. برای محافظت از پوست خود، کیسه های یخ را در یک حوله نازک بپیچید.
بریس و آتل:
پزشکان ممکن است برای محافظت از ناحیه آسیبدیده و جلوگیری از فشار بیش از حد بر آن و در نتیجه کاهش کشیدگی تاندون و عضله، استفاده از آتل را توصیه کنند.
تمرین درمانی:
پزشک ممکن است تمریناتی را برای کشش و تقویت پیشنهاد دهد. علاوه بر این، روشهای فیزیوتراپی یا کاردرمانی نیز میتوانند مفید باشند.
جراحی:
جراحی به ندرت استفاده می شود اما اگر علائم شما به درمان محافظه کارانه در مدت 6 تا ۱۲ ماه پاسخ ندهد، جراحی می تواند یک گزینه کارآمد باشد. رویکردهای جدید جراحی شامل برداشتن بافت اسکار در ناحیه ایجادکننده درد تاندون است.
لیزر درمانی
استفاده از لیزر می تواند منجر به تحریک کلاژن سازی شود که باعث بهبود این عارضه خواهد شد. برای این امر، باید دوز مناسب آن اعمال شود.
شاک ویو تراپی
یکی از روش های استفاده شده برای این دسته از بیماران، درمان با شاک ویو (shock wave) می باشد.
طب سوزنی
استفاده از طب سوزنی در فیزیوتراپی به یک فیزیوتراپیست اجازه میدهد تا بافتهایی را که به صورت دستی قابل لمس نیستند، هدف قرار دهد. این روش درمانی باعث کاهش درد و افزایش سرعت بهبودی علل درد آرنج خواهد شد.
تیپینگ (Taping)
در گلف البو، میزان فشار روی تاندون عضلات فلکسور مچ افزایش یافته و یکی از اهداف درمانی، کاهش تنشن عضلات فلکسور است و استفاده از تیپ می تواند این هدف را برآورده سازد.
بیشتر بخوانید: علل آرتروز آرنج
علل عارضه آرنج گلف بازان
آرنج گلف بازان یک عارضه پرراوند در بازی گلف است که معمولاً به عنوان “تنیس البو” نیز شناخته میشود. این عارضه اغلب به دلیل فشار زیاد و تکراری بر روی مفصل آرنج اتفاق میافتد و میتواند منجر به درد، تورم و محدودیت حرکت گردد. عوامل مختلفی میتوانند به این عارضه منجر شوند، از جمله استفاده بیش از حد از تکنیکهای نادرست زمانی که توپ را ضرب میکنند، عدم تاخیر کافی بین بازیها یا تمرینها، استفاده از وزن بیش از حد در زمان ضربه زدن به توپ و یا قرار گرفتن در حالت نادرست برای ضربه زدن به توپ.
علاوه بر این، فعالیتهای دیگری نیز میتوانند به ایجاد یا تشدید آرنج گلف بازان منجر شوند. برای مثال، حمل و جابجایی اشیاء سنگین، استفاده از ابزارهای برقی با اهرم طولانی یا شیار دار، ورزشهایی که فشار زیادی بر مفاصل آرنج ایجاد میکنند مانند بدنسازی و ورزشهای رزمی. همچنین، عواملی مانند فشار روحی، استرس و عدم استراحت کافی نیز میتوانند نقش مهمی در ایجاد یا تشدید آرنج گلف بازان داشته باشند. به طور کلی، توجه به تکنیکهای صحیح و استفاده از وسایل مناسب، استراحت کافی بین فعالیتها، و اجتناب از فشار زیاد بر مفاصل میتواند از ایجاد یا تشدید آرنج گلف بازان جلوگیری کند.
دلایل بروز آرنج گلف بازان یا گلف آلبو
گلف آلبو یا آرنج گلف یک وضعیت دردناک و مزمن در مفصل آرنج است که بسیاری از گلف بازان را تحت تأثیر قرار میدهد. این مشکل به دلیل تکراری بودن حرکات گلف، فشار زیاد بر روی مفصل آرنج، استفاده از تجهیزات نادرست و تکراری، و یا نادرستی فنیکس های اجرا شده توسط گلف بازان ایجاد میشود. این مشکل میتواند باعث درد، تورم، محدودیت حرکت و حتی ناتوانی در انجام فعالیتهای روزمره شود.
یکی از عوامل مهم در بروز آرنج گلف یا گلف آلبو، وجود فشار زیاد بر روی مفصل آرنج است. در زمانی که گلف بازان به طور مکرر و تکراری با میله گلف ضربه میزنند، فشار زیادی بر روی مفصل آرنج وارد میشود که میتواند باعث آسیب و التهاب در این مفصل شود. همچنین، استفاده از تجهیزات نادرست و یا نادرستی فنیکس اجرا شده توسط گلف بازان نیز میتواند به آرنج گلف منجر شود. برای پیشگیری و درمان آرنج گلف، میتوان از روشهای مختلفی مانند تغییر روش اجرا، استفاده از تجهیزات مناسب، انجام تمرینات تقویتی و انعطاف پذیری، و مراجعه به پزشک فیزیوتراپیست استفاده کرد.
بیشتر بخوانید: علائم شکستگی کالیس
پیشگیری از آرنج گلف بازان یا گلف آلبو
آرنج گلف بازان یا گلف آلبو یک مشکل شایع در افرادی است که فعالیت هایی انجام می دهند که نیاز به حرکت دست و پشت دست دارند، از جمله گلف بازان. این مشکل معمولا به دلیل تکراری بودن حرکات و فشار زیادی که بر روی مچ دست و بازوها وارد می شود، ایجاد می شود. آرنج گلف ممکن است باعث درد، تورم و کاهش قدرت و حرکت در مچ دست و بازو شود و در نتیجه ممکن است برای فعالیت های روزمره مشکلاتی ایجاد کند.
برای پیشگیری از آرنج گلف در گلف بازان، می توان از چند روش مختلف استفاده کرد. اولین روش پیشگیری از این مشکل، انجام تمرینات تقویتی و استرچینگ منظم برای مچ دست، بازوها و شانه ها است. تمرینات تقویتی می توانند عضلات را تقویت کرده و فشار وارد شده بر روی مفاصل را کاهش دهند. علاوه بر این، استرچینگ روزانه می تواند از انعطاف پذیری عضلات و مفاصل اطمینان حاصل کند و از ایجاد مشکلات مربوط به آرنج گلف جلوگیری کند. همچنین، استفاده از وسایل حمایتی مانند کف دست های گلف یا استفاده از تکنیک های مناسب برای ضربه زدن به توپ نیز می تواند به جلوگیری از آرنج گلف بازان کمک کند. از طرفی، اگر نشانه های آرنج گلف ایجاد شده است، بهتر است به یک پزشک متخصص مراجعه کرده و درمان مناسب را شروع کنید تا از تشدید مشکل جلوگیری شود.